سازمانها اصولاً به منظور نیل به اهدافی ایجاد گردیده اند و میزان موفقیت در نیل به اهداف سازمانی در ارتباط مستقیم با نحوه ی عملکرد نیروهای انسانی مشغول به کار در سازمانها ست. بنابراین ارزشیابی کارکنان و عملکرد آنها در مدیریت منابع انسانی از جایگاه مهمی برخوردار است.
ارزشیابی کارکنان دارای مقدماتی است که بدون توجه به آنها هرگونه عمل ارزشیابی جز نتایج منفی هیچ بازده دیگری به همراه نخواهد داشت ولی در میان این مقدمات توجه به انسان و خصوصیات وی بسیار مهمتر بوده و شاید بتوان گفت در بسیاری از موارد عملکرد انسان نتیجه و بازتاب خصوصیات، روحیات، طرز تلقیهای او از جهان هستی یعنی طبیعت و ماورای طبیعت است. از این روست که بسیاری از بزرگان بر این عقیده اند که زندگی مادی، درواقع، میدان بزرگ آزمایش و تنها وسیله ی تشخیص میزان شایستگی انسان است.ارزشیابی کارکنان عملی است که به منظور سنجش عوامل مذکور و تعیین نقاط قوت و ضعف کارکنان با انگیزه اصلاح، رشد و شکوفایی انسانها انجام می پذیرد. در ارزشیابی کارکنان معیارها می توانند کلاً معیارهای کاری، اخلاقی وارزشی باشند. مسلم است که ضریب و وزن معیارهای مذکور در مشاغل و سازمانهای گوناگون، مختلف است. آنچه که مهم است معیارهای عینی به علت قابل مشاهده و اندازه گیری بودنشان دارای اعتبار بالاتری از معیارهای ذهنی و غیرقابل مشاهده می باشد. درحقیقت می توان گفت که بسیاری از انحرافات در ارزشیابیهای کارکنان در ارتباط با معیارهای ذهنی است که استانداردهای مشخصی برای سنجش آنها وجود ندارد و براساس ذهنیات تغییرمی یابد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
