مقدمه
تعويض مفصل هيپ كه از اين به بعد بطور خلاصه THA خوانده مي شود شايعترين عمل جراحي ركانستراكتيو در هيپ بوده و هدف از آن در وحله اول كاهش درد و سپس اعاده فانكشن هيپ و در نتيجه بيمار مي باشد. از دهه 1960 كه سرجان چارنلي اين تكنيك را ابداع نمود با توجه به نتايج درخشان يك دهه THA در دهه‌هاي بعد هدف اصلي بر كاهش عوارض دراز مدت اين جراحي و از جمله Loosening و استئوليز قرار داده شد. تكنيك هاي جديد و از جمله ايجاد پروتزهاي بدون سيمان، تغييرات جنس اجزاء مختلف، پروتزهاي باي پولار و بالاخره تغييرات در شكل اجزاء خصوصاً جزء فمورال همگي در جهت يافتن جزئي با حداكثر طول عمر پروتز ايجاد شده اند.
در طراحي جزء فمورال تقريباً مي توان دو مكتب اصلي را در ساخت آن شناسايي كرد. گروهي كه با ايجاد تغييراتي در شكل جزء  و از جمله تعبيه يقه، ايجاد شكاف و سطوح خشن و غيره توليد فيكساسيون بسيار با ثبات بلافاصله بعد از تعبيه و جلوگيري از هر گونه تغيير در محل پروتز مي نمايند و گروه دوم كه معتقدند با طراحي جزئي كه قادر به نشست (Subsidense) باشد حتي در صورت Loose شدن جزء امكان ايجاد ثبات مجدد خود بخود وجود دارد.
فهرست مطالب

عنوان                                            صفحه

فصل اول: مقدمه    1
فصل دوم: مروري بر متون    3
فصل سوم: روش بررسي    38
فصل چهارم: نتايج    45
فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري    57
فهرست منابع    68
ضمايم    71
مقاله

جهت دانلود کلیک کنید